شهرک های صنعتی

اینترنت اشیا Internet of Things یا IOT به طور کلی اشاره دارد به بسیاری از اشیا و وسایل محیط پیرامون‌مان که به شبکه اینترنت متصل شده و بتوان توسط اپلیکیشن‌های موجود در تلفن‌های هوشمند و تبلت کنترل و مدیریت شوند.

معماری آن در Auto-ID Center در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) طراحی شد.

عبارت اینترنت اشیا، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیا بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن ها را سازماندهی و مدیریت کنند. اینترنت در حال حاضر همه مردم را به هم متصل می کند ولی با اینترنت اشیاء تمام اشیاء به هم متصل می شوند . البته پیش از آن کوین کلی در کتاب قوانين نوين اقتصادي در عصر شبكه ها (1998) موضوع نودهای کوچک هوشمند ( مانند سنسور باز و بسته بودن درب ) که به شبکه جهانی اینترنت وصل میباشند را مطرح نمود.

اینترنتِ اشیاء مفهومی جدید در دنیای فناوری و ارتباطات است که به طور خلاصه “اینترنت اشیاء” فناوری مدرنی است که در آن برای هر موجودی (انسان، حیوان و یا اشیاء) قابلیت ارسال داده از طریق شبکه‌های ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم می‌گردد.

مسائل حقوقی اینترنت اشیا
مالکیت داده: کدام موجودیت مالک داده های خامی خواهد بود که گردآوری منظم شده است؟ اطلاعات محرمانه مثل خون در رگ های هر سازمان است. آیا ارائه دهنده خدمت می تواند از داده های گردآوری شده برای خدمت رسانی به سایر مشتریان استفاده کند؟ اگر روابط کسب وکاری میان سازمان و ارائه دهنده قطع شود آیا سازمان می تواند به داده های قبلی خود دست پیدا کند؟ چه کسانی حق دسترسی به اطلاعات یک مشتری را دارند؟ اطلاعات مربوط به حسگرهای دمای خانه به سازنده تجهیزات تعلق دارد یا شرکت ارائه دهنده دسترسی اینترنت؟ یا سازمان هواشناسی؟ یا اداره گاز و فروشندگان انرژی؟

مسئولیت: اگر حسگرها یا ارتباطات در یک برنامه کاربردی اینترنت اشیاء خوب عمل نکند و آسیب انسانی و یا دارایی رخ دهد چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ به عنوان نمونه یک حسگر دود ممکن است خوب اطلاعات را منتقل نکند و خانه ای بسوزد. یا یکی از ابزارهای پزشکی باعث صدمه جدی به فرد شود. زمانی که چندین تامین کننده برای یک قطعه وجود دارد کدام یک باید پاسخگو باشند؟ تولید کننده حسگر، تولید کننده واسط برنامه کاربردی، انتقال دهنده مخابراتی، جمع آوری کننده داده از راه دور از کدام موجودیت یا سازمان باید مسئولیت پذیری مالی درخواست شود؟

اینترنت اشیا در ایران
مرکز تحقیقات مخابرات ایران (پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات) پروژه هایی را برای بررسی پیاده سازی فناوری اینترنت اشیا در ایران انجام داده است. یکی از این پروژه ها با عنوان «تدوین کسب و کار اینترنت اشیا در کشور» (از تاریخ 10 دی 1393 تا 10 خرداد 1394)، انجام شده است. در این پروژه بر اساس تجربیات علمی و عملیاتی کشورهای مختلف در حوزه های حاکمیت ، کسب و کار، کاربردها و فناوری ها مطالعات اولیه صورت گرفت و نقشه راه ایران با هدف استفاده ایران از فناوری های نوین نظیر اینترنت اشیا برای افزایش رفاه اقتصادی، کیفیت زندگی و حفاظت از محیط زیست برای رسیدن به چشم انداز اقتصادی 1404 تعیین شد.

کاربرد
یکی از ساده ترین و قابل درک ترین مثالی که می توان زد ترموستات nest است. شما با استفاده از این ترموستات می توانید با موبایل خود دمای منزل خود را کنترل کنید و یکی از جالب ترین نکات این است که این ترموستات می تواند زمان خواب و ... شما را یاد بگیرد و زمانی که شما خواب هستید دما را با توجه به دمایی که شما دوست دارید تنظیم کند،پس دیگر نیازی به نگرانی نیست که نصف شب هوای خانه شما گرم یا سرد شود. این ترموستات تمام شب ها بیدار است!

شرکت SmartThings که توسط سامسونگ خریداری شده نیز سنسورهای مختلفی را برای ایجاد خانه هوشمند در اختیار شما قرار می‌دهد. با استفاده از این سنسورها می‌توانید متوجه شوید چه شخصی وارد منزل شما شده و یا از آن خارج می‌شود و حتی در صورت چکه‌کردن آب نیز گزارشی مربوط به نشتی سیستم آب دریافت کنید.

با گسترش و ارتقای ابزارهای موجود در این اکوسیستم، به عنوان مثال دستبند هوشمند مخصوص فعالیت‌های بدنی شما می‌تواند به محض خوابیدن شما، تلویزیون و چراغ‌ها را خاموش کند و یا حتی پیش از سوارشدن بر خودرو در زمانی مشخص، بهترین مسیر برای رسیدن شما به مقصد توسط خودرو انتخاب و در صورت دیررسیدن به محل قرار، پیامکی به شخص مقابل ارسال شود.

در مقیاس کلان از این سیستم می‌توان در جهت بهبود فعالیت‌های شهری مانند شمارش تعداد فضاهای خالی موجود در پارکینگ‌ها و یا بررسی کیفیت آب و هوای شهرها و وضعیت ترافیکی نیز بهره برد

منبع: ویکی پدیا

The HP Garage is a private museum where the company Hewlett-Packard (HP) was founded. It is located at 367 Addison Avenue in Palo Alto, California. It is considered to be the "Birthplace of Silicon Valley." It is a designated California Historical Landmark and is listed on the National Register of Historic Places.

گاراژ اچ پی موزه ای خصوصی می باشد جایی که شرکت هولت پاکارد در آن تاسیس شد. این گاراژ در خیابان ادیسون 367 در پائولو آلتو در کالیفرنیا قرار دارد. این گاراژ به عنوان زادگاه سیلیکون ولی تلقی می شود.این گاراژ به عنوان محل تاریخی برجسته در کالیفرتیا انتخاب شده و جزو آثار تاریخی ملی ثبت شده در آمریکا می باشد.

The home, originally designated as 367 Addison Avenue, was first occupied in 1905 by Dr. John Spencer, his wife Ione, and their two adult daughters. Dr. Spencer became Palo Alto's first mayor in 1909. In 1918, the house was divided into two separate apartments, numbered 367 and 369.

In 1937, David "Dave" Packard, then 25 years old, visited William "Bill" Hewlett in Palo Alto and the pair had their first business meeting.

In 1938, newly married Dave and Lucile Packard moved into 367 Addison Ave, the first floor three-room apartment, with Bill Hewlett sleeping in the shed. Mrs. Spencer, now widowed, moved into the second floor apartment, 369 Addison. Hewlett and Packard began to use the one-car garage, with $538 in capital.

In 1939, Hewlett and Packard formed their partnership, with a coin toss creating the name Hewlett-Packard.

Hewlett-Packard's first product, built in the garage, was an audio oscillator, the HP200A.[6] One of Hewlett-Packard's first customers was Walt Disney Studios,[7] which purchased eight oscillators to test and certify the sound systems in theaters that were going to run the first major film released in stereophonic sound, Fantasia.

The HP garage is not open for public tours, but the property can be viewed from the sidewalk and driveway.

اصطلاح تحقیق و توسعه  (Research and development ( R&D، همچنین تحقیق و توسعه فنی یا تحقیق و توسعه فناورانه، و در اروپا RTD عبارت است از رشته فعالیتهای مشخصی در یک کسب و کار. بنا به تعریف سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، تحقیق و توسعه به «کار خلاقانه‌ای گفته می‌شود که به طور سیستماتیک انجام می‌شود تا به دانش موجود بیفزاید و این دانش را برای ابداع کاربردهای تازه به‌کارببرد.»دسته‌بندی فعالیت‌های تحقیق و توسعه از شرکتی به شرکت دیگر متفاوت است، اما در مجموع شامل دو مدل اصلی می‌شود. در یک مدل، وظیفه اصلی یک گروه تحقیق و توسعه، توسعه و دستیابی به محصول جدید است؛ در مدل دیگر، وظیفه اصلی گروه تحقیق و توسعه عبارت است از، ساخت و کشف دانش نوین پیرامون عناوین علمی و فناورانه به منظور توسعهٔ محصولات، پروسه‌ها و خدمات ارزشمند و جدید. در اکثر فعالیتهای یک شرکت بازدهی سریع سود یا بهبود سریع در عملکردها، با هدف تسریع در بازگشت سرمایه‌گذاری معمولاً مورد انتظار است، اما این موارد دربارهٔ هیچ‌کدام از مدلهای ذکر شده از تحقیق و توسعه، صدق نمی‌کنند. عموماً مهندسین، کادر پرسنلی در مدل اول تحقیق و توسعه را تشکیل می‌دهند، در حالی که در مدل دوم تحقیق و توسعه، غالباً دانشمندان صنعتی مشغول به فعالیت می‌شوند. فعالیتهای تحقیق و توسعه توسط شرکتهای خصوصی یا موسسات وشرکتهای دولتی انجام می‌پذیرند.

پس زمینه

طراحی و توسعه محصول جدید معمولاً یک عامل بسیار مهم در بقای یک شرکت به شمار می‌آید. در صنایعی که دارای تحولات سریع هستند، شرکتها می‌بایست طراحی‌ها و میزان محصولاتشان را به صورت پیوسته گسترش دهند. تغییرات پیوسته در فناوری، حضور رقبا و اولویت‌های در حال تغییر مشتریان، این گسترش را اجتناب ناپذیر کرده‌اند. یک شرکت بدون برنامه تحقیق و توسعه، اگر می‌خواهد که از قافله عقب نماند، می‌بایست بر اتحاد استراتژیک، تملک و شبکه‌های کاری تکیه کنند.

سیستمی که بر پایه بازاریابی حرکت می‌کند، تمرکز آن بر روی نیاز بازار است. اما سیستمی که فعالیت‌های آن بر پایه تحقیق و توسعه صورت می‌گیرد، بر روی نیازی که تاکنون برآورده نشده، متمرکز می‌شود.

عموماً، فعالیت‌های تحقیق و توسعه توسط واحدها یا مراکز تخصصی وابسته به یک شرکت هدایت می‌شوند، یا می‌تواند به صورت قراردادی به شرکت‌های تحقیقاتی یا دانشگاه‌ها برون سپاری شوند. در زمینه تجارت، «تحقیق و توسعه» معمولاً به فعالیت‌های آینده گرا و بلند مدت در حوزه‌های علوم و تکنولوژی اطلاق می‌شود. در آن از روش‌های متداول در تحقیقات علمی استفاده می‌شود با این تفاوت که هدف گیری به سمت نتایج از پیش تعیین شده تجاری است.

برخی معیارهای مشترک برای سازمان‌های تحقیق و توسعه عبارت است از: بودجه، تعداد ثبت اختراعات یا میزان مقالات تخصصی منتشر شده آنها.

در ایالات متحده، نرخ متداول تحقیق و توسعه برای یک شرکت صنعتی حدود ۳٫۵ درصد از درآمد آن شرکت است که به این معیار اصطلاحاً "غلظت تحقیق و توسعه" می‌گویند. این مقدار برای یک شرکت فناوری پیشرفته مثل سازندگان قطعات کامپیوتری در حدود ۷ درصد است. گرچه شرکت Allergan (یک شرکت بیوتکنولوژیکی) با سرمایه‌گذاری ۴۳٫۴ درصد در صدر جدول قرار می‌گیرد، با این حال هرگونه سرمایه‌گذاری بالای ۱۵ درصد قابل توجه محسوب می‌شود و شرکت را در زمره شرکت‌های "فناوری عالی" قرار می‌دهد. برخی شرکت‌های حاضر در این دسته‌بندی عبارتند از: شرکتهای صنایع داروسازی مثل Merck & Co. ، ۱۴٫۱ درصد یا Novartis، ۱۵٫۱ درصد و شرکتهای مهندسی مانند Ericsson، ۲۴٫۹ درصد. این دست از شرکتها به خاطر پرداخت چنین هزینه‌های غیر معمول، غالباً دارای ریسک اعتباری می‌باشند.

عموماً، اینچنین موسسات فقط در بازارهایی که با تقاضای فزاینده مشتریان روبرو هستند، از قبیل دارو، تجهیزات علمی، سازوکارهای ایمنی-حیاتی (مانند هواپیما) یا فناوری پیشرفته تسلیحات نظامی، می‌توانند به موفقیت دست یابند. نیازهای مفرط، ریسک بالای خطا و متعاقباً میزان بالای سود ناخالص در حدود ۶۰ تا ۹۰ درصد درآمدها را توجیه می‌کند. از آنجایی که خیلی از پروژه‌های سفارشی، هیچ محصول قابل بهره داری به ثمر نمی‌رسانند، بنابراین سود ناخالص تقریباً به میزان ۹۰ درصد از هزینه‌های فروش، با هزینه تولید فقط ۱۰ درصد از قیمت فروش محاسبه می‌شود. این رقم برای اکثر شرکتهای صنعتی در حدود فقط ۴۰ درصد از درآمدهاست.

از زاویه تکنیکی، سازمان‌های صاحب فناوری پیشرفته همواره به دنبال راه حل‌هایی می‌گردند تا به منظور مستهلک کردن سربارهای زیاد خود، از فناوری‌های پیشرفته که در اختیار دارند به صورت چند منظوره و مداوم استفاده نمایند. آنها اغلب فرایندهای پیشرفته تولید، گواهی نامه‌های گران‌قیمت ایمنی، نرم‌افزارهای تعبیه شده تخصصی، نرم‌افزارهای طراحی کامپیوتری، طرحهای الکترونیکی و زیرسامانه‌های مکانیکی را دوباره و دوباره به کار می‌گیرند.

تحقیقات نشان می‌دهد که شرکتهایی که راهبرد تحقیق و توسعه پایداردارند، نسبت به آن دسته از شرکت‌هایی که برنامه سرمایه‌گذاری در حوزه تحقیق و توسعه ندارند و یا برنامه نامنظمی دارند، به مراتب عملکرد بهتری دارند.

سرریز تحقیق و توسعه

مطالعات مونن (۱۹۹۰)، دبرسون (۱۹۹۰) و گریلیچز (۱۹۹۸) بطور جامع صرفاً به مسئله سرریز تحقیق و توسعه پرداخته است. منظور از سرریز اثری است که تحقیق و توسعه علاوه بر بخش مربوط، بر سایر بخش‌های اقتصادی می‌گذارد و در بالا بردن ارزش افزوده آنها نقش بسزایی ایفاء می‌کند.

علاوه بر آن برخی از پژوهشگران معتقدند که پروژه‌های تحقیق و توسعه از ریسک فنی و تجاری بالایی برخوردار بوده و بسیاری از آنها به موفقیت دست نمی‌یابند. منزفیلد (۱۹۷۱)، شرر (۱۹۹۹) و نلسون (۱۹۹۹) اذعان می‌دارد که بازگشت سرمایه‌های R&D همیشه بصورت مستقیم و در زمان قابل پیش بینی اتفاق نمی‌افتد، بلکه شرکتهای دارای R&D قوی، شرکتهای فرصت آفرین هستند و این فرصت آفرینی بازگشت غیرمستقیم سرمایه گذاریهای تحقیق و توسعه را تضمین می‌کند.

کسب و کار

تحقیق و توسعه کنونی، هسته مرکزی دنیای کسب و کار نوین است. تصمیمات اصلی در شرکتها بر پایه تحقیق و توسعه گرفته می‌شوند.

از آنجایی که سطح رقابت‌ها، متدها و فرایندهای تولید با سرعت فزاینده‌ای در حال گسترش هستند، بنابراین در مقوله کسب و کار، تحقیق و توسعه از درجه بالایی از اهمیت برخوردار می‌شود. این موضوع در حوزه بازاریابی یعنی جایی که شرکت‌ها به منظور همگامی با گرایشهای نوین بازار مصرف و همچنین تحلیل نیازمندیهای مصرف کنندگان، چشمان تیزبین خود را بر روی رقبا و مشتریان متمرکز می‌کنند، دارای اهمیت ویژه می‌شود.

همانگونه که از تعریف پژوهش برمی آید، محقیقین از ابتدا نمی‌دانند که دقیقاً چطور به نتایج مطلوب خود دست یابند و متأسفانه این امر، مدیریت تحقیق و توسعه را بسیار دشوار می‌کند. به عنوان نتیجه، می‌توان گفت که هزینه کرد بیشتر برای تحقیق و توسعه، «خلاقیت بیشتر، سود بالاتر و یا سهم بازار بزرگتری» را ضمانت نمی‌کند.

مزیت تحقیق و توسعه

در مجموع، مشخص شده است که یک رابطه مثبت و مستقیم بین تحقیق و توسعه، و بهره‌وری شرکت در تمام بخشها وجود دارد، اما این رابطه مثبت در شرکتهای با فناوری پیشرفته به مراتب قوی تر از شرکتهای با فناوری پایین است.با این حال مطالعات نشان از آن دارند که تحقیق و توسعه صورت گرفته توسط فناوریهای پایین، تأثیرات کوچک اما با اهمیتی را بر روی دیگر بخشهای بازار عرضه و تقاضا داشته‌اند.

مصارف دولتی

ایالات متحده

برای مثال، پرزیدنت اوباما مبلغ ۱۴۷٫۶۹۶ میلیارد دلار برای تحقیق و توسعه در سال ۲۰۱۱ در خواست کرد. بیشتر این هزینه به تحقیقات پایه‌ای بر روی مکانیسم‌های بیماری تخصیص داده شده است.

اتحادیه اروپا

بودجه تحقیق و توسعه سازمانهای دولتی، مانند FP7 وابسته به اتحادیه اروپا، نتایج پژوهش‌های آنها را مؤثر تر کرده است. با این حال، تحقیقات دولتی که برای کار در کشف رمز ژنتیکی (DNA) پرداخت می‌شود دارای محدودیت در ثبت اختراع می‌باشد.

منبع:ویکی پدیا